Categorie archieven: Buurtnieuws

gert Bos met pensioen

Tot ziens, ik ga.

Ja, in deze vreemde tijd lopen dingen soms anders en sneller dan gedacht. Ik ga met pensioen en vertrek uit Hilversum. In 1976 reed ik op m’n brommer (een ouwe Puch met hoog stuur) van Baarn naar Hilversum om stage te lopen in Buurthuis de Nok, waar ik later een betaalde baan kreeg. Na de Nok heb ik ook nog diverse periodes gewerkt in andere buurthuizen in Hilversum en Bussum. Dit werd afgewisseld met periodes dat ik met de rugzak aan de andere kant van de wereld aan het backpacken was, samen met vrouw en later ook met kinderen. De Puch wisselde ik in voor diverse zoveelstehands auto’s, en de laatste jaren gebruikte ik vaak de fiets om het gewicht onder controle te houden. Dat heeft me gered, zeggen ze.

Medio 1984 kwam ik voor een tijdelijke klus als beheerder in Buurthuis de Lelie terecht en sindsdien ben ik altijd in Hilversum Zuid blijven “hangen” en van de ene functie in de andere gerold. En ik kan wel zeggen dat Hilversum Zuid nog steeds een hele leuke wijk is, met heel veel leuke bewoners. Sommige dingen veranderen niet. In 1984 waren er al bewonersgroepen actief die protesteerden tegen de verkeersdrukte op de Diependaalselaan. Ook toen waren er al wethouders die aangaven hiervoor hun best te zullen doen.

Ik vind het leuk dat ik op vele terreinen actief heb kunnen zijn: van peuterspeelzaal, mensen met een verstandelijke handicap, jongeren, mensen met dementie tot aan de “bejaardensoos”. Mensen verbinden en stimuleren om zelf dingen op te pakken, dat is toch het leukste wat er is. Ook leuk om later bij kinderactiviteiten ouders gesproken te hebben die hun eigen kinderen naar de Lelie lieten gaan, omdat zij zelf in hun kindertijd het er zo leuk hebben gehad bij de kinderdisco of de kinderactiviteiten. En wat hoor je nog veel mensen praten over onze rommelmarkten, bingo-marathons en de Lelielife-zondagmiddagconcerten. De cd-opnames in de Lelie van Dirty Harry en ook van de Koffers zijn toch uniek! Buurthuis de Lelie is toch wel “mijn stekkie” gebleven in de loop der jaren. Dat komt door de vele fantastische vrijwilligers die zich in hebben gezet voor De Lelie, om er samen een warme plek in Zuid van te maken waar veel mensen kwamen voor de gezelligheid, contacten, cursussen en informatie. Ik blijf ervan overtuigd dat iedere wijk een ontmoetingsplek nodig heeft, waar men zich thuis kan voelen. En wat baal ik ervan dat er nog steeds geen Nieuwe Lelie is. Maar wat was het mooi om de Kleine Lelie te zien groeien door vrijwilligers en door buurtbewoners die uit hun eigen keukenkastjes theedoeken, koffiekopjes en vaatdoekjes kwamen aanleveren. Echt voor de buurt en door de buurt. Geweldig toch?

Het is nu geen goede periode voor een gezellig afscheidsgebeuren. Maar dat komt nog wel in de periode dat we elkaar weer een knuffel of een hand mogen geven. Ik wil alle mensen uit het heden en verleden danken voor de prettige samenwerking en de fijne contacten. Ik heb ervan genoten. Natuurlijk zijn er mensen die dingen graag anders hadden willen zien: sorry, maar jullie krijgen een hele mooie herkansing. Ik krijg namelijk een geweldige opvolger: Jaco van der Velden.

Ik wens jullie al het goede toe. We’ll meet again.

Gert Bos

Kijk rond in 7 van de mooiste musea ter wereld!

Veel musea hebben een online tour door hun museum opgenomen. Heerlijk in je eigen tijd een kijkje nemen in de mooiste musea die er zijn. Leuk voor jong en oud! Musea die meedoen zijn o.a. Het Louvre, Het Guggenheim, Het van Gogh Museum, Sistine Chapel, National Museum of Natural History, MoMA The Museum of Modern Art en The British Museum. Er zitten vast musea tussen die op je verlanglijstje staan. Heel veel plezier met het kijken naar al deze wonderbaarlijke kunst! http://famme.nl/virtuele-tour-musea-gratis/

Troostgedichten in Coronatijd

Doe mee en zend uw gedicht(en) in!
Met elkaar

Lieve zuster, lieve broeder,
er is hard voor jou geklapt.
Maar bij jou in het verpleeghuis
is haast niemand die het snapt.
Want geen partners en geen kind’ren
en geen vrienden zijn te zien.
En bewoners vragen constant:
‘Weet jij waar ze zijn misschien?’
Dan vertel je van het virus,
in één uur wel twintig keer.
Maar na enkele minuten
weten mensen het niet meer.
Mensen worden heel onrustig,
raken soms totaal van slag.
Ze begrijpen er geen snars van,
dat bezoek niet komen mag.
En jij zelf moet afstand houden,
maar hoe moet dat aan het bed?
Bij het wassen, bij het eten,
bij het brengen naar ‘t toilet?
Je mag ook geen knuffel geven,
hoewel jij dat soms vergeet.
Of misschien dat jij uit liefde
bewust die regel overtreedt.
Je mist hulp van mantelzorgers,
die altijd aanwezig zijn
en geliefden bezig houden
en die afleiding is fijn.
Want dat geeft jou even ruimte
en heb jij je handen vrij
om te doen wat maar blijft liggen,
want dat hoort er ook nog bij.
De familie is verdrietig,
de verpleging horendol,
de bewoners zijn onrustig,
niets loopt volgens protocol.
Het zijn hele rare tijden
en het lijkt nog lang niet klaar.
Maar we gaan het zeker redden
en dat doen we met elkaar.

© Hans Cieremans www.hanscieremans.nl   Gedichten in coronatijd Oproep: We zijn op zoek naar gedichten die herkenning en troost bieden, maar ook gedichten die uitdrukking geven aan het gemis en het verlangen. Stuur je werk naar gedichten@dementie.nl en wij nemen contact met je op.

HULP VAN SCOUTING !!

De verkenners (11-15) van de Athabascan scouting groep willen in deze crisistijd graag invulling geven aan hun gelofte “Ik zal iedereen helpen waar ik kan, jullie kunnen op me rekenen”.

 Ze willen in Hilversum Zuid, boodschappen afhalen, vuilnis wegbrengen grasmaaien, hond uitlaten of andere kleine klusjes doen. Ze mogen echter geen betalingen doen of ergens naar binnen gaan. 

De hulp is vooralsnog op zaterdag-middag, maar met een vakantie voor de deur kunnen we daar vast ook wel wat flexibel in zijn.

 De Athabascan is al 74 jaar nauw verbonden met Hilversum Zuid. We scouten aan de Kolhornseweg en in een wo2 bunker in het bos bij het vliegveld.

 Hulpverzoeken kunnen gemaild worden aan *crisishulp@athabascan.nl*